zondag, december 28, 2008

Geen Foto's

Gisteravunt was het weer tijd voor het Jaerlijcks Kerschtdiner der Nachtvorsten. Dat betekende dat negen (van de dertien) leden van Jaarclub Nachtvorst uit jaar 95 zich meldden aan de Schoutenstraat in Hilversum, residentie van T-nus.

T-nus had goed ingekocht. Champagne voor het decadente gevoel, bier om voeling te houden met het gewone volk. En sterke drank om dronken van te worden. Er waren zelfs noten op tafel te vinden. De Master zelf had wat exclusieve chocolade ingebracht (uit het kerstpakket van Smitty).

Om 9 uur was iedereen ‘binnen’. De Master zal de heren even aan je voorstellen. We beginnen met Grootje. Al jaren de Praesus van de Club. Zijn rol is voornamelijk ceremonieel, zoals vrijwel alles wat hij doet overigens. Vanaf aankomend jaar is Groot ondernemer. Grootje kwam tegelijk binnen met Blauwtje, genoemd naar wat ie zelden loopt. Blauw is een mooie jongen, zéér aanwezig, zo mogelijk nog grappiger en vindt dat zelf al helemaal! Blauw is een succesvol entrepeneur in de horlogerie. Gerrit dan. Aka Gerardus, aka Herregerrit. Wordt over 3 weken vader van een meisje, net getrouwd (ver boven zijn stand), net een nieuw huis in Utrecht (idem) en werkzaam in De Wereld Die Sateliettv heet. Noci, formaat stevige conifeer, is zeer verliefd en overdreven bemiddeld. Noci ziet voor zijn werkgever dertig (!) landen per jaar. Wat hem to-taal niet helpt bij Risken.

Verder met Ron, ook wel Sloot. Internetondernemer, creatief brein achter verschillende ondernemingen. Mooie jongen, zeer slim, vrijgezel en in een permanente goeie luim. Komt in 2009 met kledinglijn Stolen, onthoudt die naam. Aad dan. Hoofdmeester, vader van Robine en pas getrouwd. Aad is professioneel gangmaker van JC Nachtvorst en altijd in voor alles. Viel ooit 10 meter naar beneden en brak zijn val met zijn neus. Hierdoor ruikt Aad zijn eigen windjes niet meer.

Cootje. Zelfbenoemd ‘Geval Apart’ hoewel dat zeer meevalt. Co is een Romein in een verkeerd lichaam. Woont op Mallorca, houdt van een goed gesprek, veel drank en sinds kort ook van wielrennen. Co leest, hoort en spreekt het liefst moeilijke woorden, maar gebruikt die lang niet altijd correct.

Aan T-nus hoef ik de oplettende lezer van de Master niet meer voor te stellen. Ok, kort dan. T-nus, aka Tie is een van de oudste leden van de club, maar houdt zich jong met jonge maagden. Is al jaren actief in de muziekindustrie en voorziet jou en mij van artisten als Wolter Kroes, Frans Bauer, Jeroen van de Boom en vele anderen. T-nus is iets te knap om naast te gaan lopen, maar iets te leuk om dat niet te doen. De Master is dan ook vaak in de buurt van Tie te vinden. Graag zelfs!

Vanmorgen om 12 uur was iedereen weer weg en zakten de kruitdampen en stofwolken wat naar de grond. Heel moe, maar heel voldaan is de Master toen weer naar huis gereden. Er zijn geen foto’s.

dinsdag, december 16, 2008

donderdag, december 11, 2008

De Master... Zo Jong Nog!

Het was deze week weer es zover; de Master dacht dat ie langzaam dood aan het gaan was. Sinds een paar maandjes voelde de Master wat geks in z’n hals. In het begin leek het of z’n strottehoofd wat gevoelig was, maar omdat de Master tegenwoordig wat slanker is, wordt duidelijk dat er een knobbel zit, vlak naast/achter z’n adamsappel. Een KNOBBEL. Bij het uitspreken van het woord ‘knobbel’ komen de ergste angstdromen in de Master naar boven. Sterker nog, toen de Master deze week voor het eerst merkte dat er iets zat dat er niet hoorde, had ie in gedachten al afscheid genomen van z’n dierbaren. Ja sorry, zo is ie nou eenmaal.

Omdat ie nog liever een denneappel doorslikt dan dat ie naar de dokter gaat met een knobbel, moest zijn lievelingsbroer, spiegel, klankbord en full-time Minister van Vormgeving er aan te pas komen om de gang naar de dokter toch te maken. Ook Smitty-Smith droeg haar steentje bij. Woensdagochtend, om 8:10 uur was het zover. De avunt ervoor had de Master zijn vriendin nog es extra lief bekeken en, middels een dikke knuffel, in gedachten ook afscheid van haar genomen. De Master… zo jong nog!

Ook in de wachtkamer gingen de vrolijke gedachten van de Master gewoon door. Net toen hij zich realiseerde dat hij, vanwege de gevoelige apparatuur in het ziekenhuis, vast zijn Macbook nooit meer zou zien, riep dokter Hakvoort hem bij zich. Die constateerde na een paar minuten voelen, kijken, vragen en surfen dat de Master die nacht nog gewoon thuis zou slapen en de nachten daarna ook.


Bij de pijlen zit ie.

De Master heeft namelijk een mediale halscyste. En daarmee kan je heel oud en gelukkig worden. Aux serieux, de Master moet wellicht in de toekomst onder het mes omdat een cyste kan groeien en ontsteken, maar daar maakt ie zich (ja, gek genoeg!) totaal niet druk over. Wadapadja!

zondag, december 07, 2008

Berth Is Zestig!


Dit is het silhouet van Berth, de favoriete schoonvader van de Master. Berth werd afgelopen week 60 jaar. Om dat heuglijke feit te vieren, toog de famielje Smith met aanhang naar The Island Of Love; Schiermonnikoog. En niet voor een dagje maar voor een heel weekend, in één huisje.

Voor Gijs was het allemaal wat verwarrend. Hij was er een avond langvan overtuigd dat hij vanaf nu samen met ons in het vakantiehuisje woonde. Wat ie overigens prima vond, zijn huis in Haren was ‘toch een beetje oud’. Mijke had het ook prima naar haar zin. Ze wordt met de dag schattiger en hobbelt de hele dag achter Gijs aan.

Omdat we op 5 december onze eerst avond in Huize Bergzicht doorbrachten, had de avond een duidelijk thema: Sinterklaas. Zowel Gijs als Mijke waren daarom verkleed als Pietje. Rond 6 uur zette de goede Sint drie zakken vol cadeaus voor onze deur. Gijs heeft vanaf dat moment niet meer normaal kunnen praten. Hij kreeg twee dobbelstenen waarmee hij steeds moest proberen om een zes te gooien. Soms duurde het even (Gijs speelt nooit gemeen), maar als er een zes viel, dan mocht hij weer een cadeautje uit de zak halen. Dat leverde mooie taferelen op.



De Master gierde het uit toen hij Gijs na minutenlang gooien met een bijna paarse kop, hysterische ogen en overslaande stem hoorde krijsen dat ie een zes had gegooid! Helemaal mooi is dan de blik in zijn ogen als het cadeautje niet voor Gijs was. Maar opvallend genoeg waren (bijna) alle cadeaus voor Gijs en Mijke. Gelukkig maar.

Gijs kreeg een electronische gitaar met ingangen voor je ipod en godzijdank ook voor een koptelefoon. Berth, zestig jaar en dus geen liefhebber van ander dan houten speelgoed, zag het met lede ogen aan. Mijke was, nadat ze een kassa had gekregen, niet meer geinteresseerd in wat ze daarna kreeg. De Master heeft dit weekend zo’n twintig keer dezelfde maiskolf gekocht en afgerekend bij Mijke.



Na Sinterklaas stonden er eigenlijk alleen nog wandelingen, fietstochten, potjes koehandel, flessen drank, goeie gesprekken en heel veel gezelligheid op het programma. De Master heeft rode wangen van vermoeidheid, maar voelt zich weer herboren! En wat is Schier toch een mooi eiland!



zaterdag, november 22, 2008

Ontroerend Goed



Vandaag vond een onroerend-goed-swap plaats. In Heerde was de woonkamer van Jepa en Jema klaar om weer in oude glorie hersteld te worden. Hoewel, oude glorie, zeg maar nieuwe glorie potverdorie. Naast een nieuwe veranda en een nieuwe keuken, beschikken Jepa en Jema nu ook over een enorme oud-teaken-tafel. Zo eentje waar je de hele dag aan blijft zitten omdat ie zo lekker groot, gezellig en mooi is.



Genoemde nieuwe oud-teaken tafel maakte een aantal andere meubels overbodig, en dan staan Jandaan en de Master (samen met Marije) snel op de stoep om die meubels mee te nemen naar het Hoge Noorden. Ze hadden er zelfs een bus voor gehuurd, die meubelgieren! De deal: verhuizen in ruil voor de spullen.

Ondanks de sneeuw en gladheid zat het werk er om drie uur al op. De Master en Jandaan vlogen elkaar tussendoor een keer vol in de haren en Jepa was vooral druk met het coordineren van Jema, het was weer ouderwets leuk.

En dan de oogst! Kijk en huiver. Een mooie buffetkast en een eiken tafel. Alles staat al op z'n nieuwe plek.



Lieve Jepa en Jema, bedankt en het was super gezellig vandaag!

De Master bedenkt zich trouwens net dat er toch nog een kleine ramp is gebeurd. Hij heeft anderhalve kilo balkenbrei in de koelkast van Jema laten liggen... sjait!

zaterdag, november 15, 2008



Berth Was Here (Again)



Hij stond al even op de todolist van de Master, deze klus. Maar vandaag kwam Berth en was het een paar uurtjes later gefixt. Onze nieuwe lamp hangt!

dinsdag, november 11, 2008

Enorme kinderen


Het is elf november en in Groningen betekent dat: Sint Maarten! Tussen zes en acht ‘s avonds lopen hele kuddes schattige kleine kinderen met zelfgemaakte lampionnen langs de deuren. Elke vijf minuten gaat de bel, waarna Smitty of de Master ‘an de beurt’ is. De deur is nog niet open als dit liedje al halverwege is:

Sint Maarten, Sint Maarten,
de koeien hebben staarten
de meisjes hebben rokjes aan
daar komt Sintemaarten aan


De Master lacht zich kepot als ie de kinderen het lied in ongeveer 5 seconden ziet afraffelen en hierbij hun ogen stijf op de schaal gericht houden. Aan de blikken kun je zien dat Smitty goed ingekocht heeft; minireepjes MilkyWay en Snickers. Er straalt een diep respect voor zoveel kinderzielkennis uit de ogen van de kleine kids.

Hoewel, ‘kleine’, dat gaat niet altijd op. De laatste twee kinderen waren net iets groter dan de Master zelf en dat voelt toch anders. Hoe mooi zo'n enorm kind ook voor je zingt, een minireepje MilkyWay aan zo’n ‘volwassene’ geven is, heeft geen enkele charme.

woensdag, november 05, 2008

The One



De Master en Smitty waren in New York dit voorjaar. Toen ze verkleumd vanuit DUMBAR naar Manhattan reden in een taxi, legde de chauffeur, een donkere en most funny man, uit dat hij zeker wist dat Barack Obama de nieuwe president zou worden.

"This guy is popular in Ohio man! Have you ever been to Ohio? There is not a black man there! And they love him! Obama is creating a wave of hope. He'd better win!"

De chauf heeft gelijk gekregen, Obama is de nieuwe Boss! De Master zit al de hele ochtend met een brok in z'n keel te kijken naar de TV. Yes we can! Yes we can! Oh, yes we can!

P.S. Zojuist belde T-nus om mij en m'n hele volk te feliciteren met deze overwinning. Whahaha!!!

zondag, november 02, 2008

‘Dit is een afzuigcentrale!’


Vrijdag 31 oktober waren Jepa en Jema 35 jaar getrouwd! Tijd dus om, samen met Marije, Jandaan en Melissa naar Heerde te togen. Wat ook inhield dat we eindelijk de pas gebouwde veranda en de nieuwe keuken aan de Fuchsiastraat konden bewonderen. Jema was al dagen zenuwachtigbenieuwd naar onze gezichten.

Nu had de Master al wat gezien tijdens een tussendoorbezoek, maar nu de veranda helemaal klaar was, was het toch weer een verrassing. Wat IS het mooi geworden! De veranda is helemaal gemaakt voor het huis. Binnen wachtte de spiksplinternieuwe keuken met La Canche-fornuis, een plaatje!


Das Keuken

Jepa begon meteen met het demonstreren van de diverse nieuwe features, waaronder de ijsblokjesmachine ‘Syl! Hoe werkt dat ook weer?’, de nieuwe kraan ‘Kijk Jumpo, een zeeppompje!’, afzuigkap ‘Dit is geen afzuigkap, maar een afzuigcentrale!’ En zo kwamen alle elementen langs.

Na ‘s avonds o-ver-heer-lijk gegeten te hebben in Italiaans restaurant Elba in Hattem, vertrokken Marije en de Master weer naar Grun. Daar gebeurde vandaag lekker weinig, tot 4 uur vanmiddag. Toen stootte Marije een volle bak thee over het toetsenbord van de iMac van de Master, waardoor de Toekomst Van Het Internet plotseling in groot gevaar kwam.

Maar op kritieke momenten als deze is de Master op zien best. Hij realiseerde zich dat het koopzondag was en snelde meteen naar de Saturn. Daar zocht en vond hij voor vijf tientjes een heel mooi nieuw toestenbord. Platter, stiller en nog mooier dan de vorige!

dinsdag, oktober 21, 2008

Meisjes, handjes boven de dekens!


Kiek em zitten dan, op z’n witte fietsie, voor z’n witte vliegtuig. Beetje profetisch in de verte kijken, zwart leren jekkertje aan. Zo ziet de Master zichzelf het liefst.

Helaas is de Master net zo fotogeniek als een UFO en staat ie er altijd net niet goed op. Om dat voor elkaar te krijgen heb je een professionele fotograaf nodig. En laat DIE nou net aanwezig zijn geweest toen de Master zo indringend over de prairie keek. Die fotograaf heet Judith en ze vroeg de Master om even ‘voor te poseren’ voordat de tweede fotoshoot van StyleMarks (voorheen TipSpots) begon.

Voor de meisjes onder jullie; de Master boven je bed hangen mag, maar hou je handjes boven de dekens!

donderdag, oktober 16, 2008

De beer met zeven lullen

De Master is zo trots als een beer met zeven lullen! De voorspelwebsite Wistikal gaat als een speer! Sinds Jeroen, al jaren de lievelingscollega ;) van de Master, de site heeft ontwikkeld en online gezet, is het feest! In het begin ging het langzaam, maar zeker vooruit. Sinds de afgelopen week wordt het steeds duidelijker; Wistikal is de shit!



Google heeft Wistikal nu ook definitief ontdekt. Dagelijks weten honderden bezoekers onze site te vinden en een (ok, heel klein) deel ervan meldt zich aan en doet wat voorspellingen. En daar zit de catch; heb je eenmaal voorspeld, dan ben je verslaafd. Vraag maar aan Japper

Deze week kreeg de Master uebrigens de eerste kerstkaart binnen. Vrind Foppe liet via zijn website Kaartje2Go.nl wat van zich horen. De echte fans van de Master herkennen de foto die hij daarvoor gebruikte…

vrijdag, oktober 10, 2008

Jandaan, De Minister Van Vormgeving

Net nu de Master denkt dat ie zelf een druk weekje heeft gehad, leest ie een mailtje van z'n broer. Die heeft deze week een lezing georganiseerd met Wim T. Schippers in Park Vijversburg (Fr.) en ook nog even een trein beplakt met historisch materiaal voor De Week Van De Geschiedenis, waar Groningen aan deelneemt. Lekkerbezig.nl dus!

Hieronder een filmpje waarin Jandaan, aka Weffie, aka de Minister van Vormgeving, gefilmd wordt tijdens zijn werk.



Zijne Excellentie resideert momenteel weer in Woudsend, bij zijn vriendin en muze Melissa. En zo gloeien beide broers na van een bijzonder weekje. De Master sluit die week helaas af met een opkomend griepje in de vorm van een kop vol snotter en een stem uit Mordor. Eens kijken of vroeg slapen helpt...

dinsdag, oktober 07, 2008

'We' hangen!

Morgen is het zover, dan vindt de officiele aftrap plaats van TipSpots. Om 17:00 uur verzamelen 35 betrokkenen zich in Café Buckshot aan het Zuiderdiep om te vieren dat ‘we’ in de abri’s hangen. Op maandag 14 april rond 15:00 uur zaten de Master en Elsa met een vieze smaak in hun mond bij te komen van een gesprek met een partij die, bleek toen, niet over de database beschikte die we nodig hadden om een idee dat we hadden te kunnen realiseren. De vieze smaak kwam uebrigens van de smerige koffie die we voorafgaand aan het gesprek gekregen hadden.

Maar goed, om 15:00 uur bekeken we welke opties we hadden om toch te realiseren wat we wilden; een concept dat jongeren, winkelen en lokale ondernemers bijeenbracht. Elsa kwam toen met een lumineus idee en vijf minuten later was TipSpots al helemaal uitgepingpongd. Zo snel en makkelijk kan het gaan.

We zijn 176 dagen (en bloed, zweet, tranen, highs en lows) verder en vandaag hingen ze er, onze abri’s met jonge modellen, aangekleed en omringd door lokale ondernemers. Lokale ondernemers die bereid zijn om te betalen voor hun plek omdat ze geloven in het idee. Geloof me, er vlogen vanmiddag, bij het zien van de abri’s, een paar kleine orgasmusjes rond de hoofden van Elsa en de Master.


De eerste beelden van de abri's! (Zuiderdiep)


Plekje 1 in Grunn, de Grote Markt!

Om alle collega’s mee te laten genieten van de eerste abri’s hebben we ze vanavunt in het geheimste geniep opgehangen in het atrium van NDC Mediagroep. De Master is benieuwd hoe de reacties morgen zullen zijn. Waarschijnlijk zal het enthousiasme ernstig tegenvallen, maar morgen rond deze tijd maalt de Master daar geels nie om. Dan zit ie met een beetje geluk, moe maar voldaan en een beetje aangeschoten, te genieten van het moment. En dat is dik verdiend, al zegt de Master het zelf!

zaterdag, oktober 04, 2008

Het 'Bewuste Stokje'


Ok, het werd dus overmorgen… Woensdagavunt kon de Master mee met Rie naar een concert van jazzartiesten Marcus Miller, Stanley Clarke en Victor Wooten. Van geen van drie had de Master ooit gehoord, maar hij laat zich graag verrassen. En al spreekt jazz de Master totaal niet aan, voor virtuozen maakt ie altijd tijd.

Locatie was de grote zaal van de Oosterpoort. En die was packed! Eenmaal binnen konden Rie en de Master door hun ranke figuur gelukkig redelijk vooraan komen. Op het podium stonden drie mannen die wisten hoe ze bas moesten spelen. Links stond Stanley Clarke, die met alle grote mannen in de jazz heeft gespeeld en een levende legende bleek (bij levende legendes voelt de Master zich altijd thuis), in het midden stond Marcus Miller, die nog met Miles heeft gespeeld en rechts stond Victor Wooten, een legende in wording. Achter hun zaten de pianist en de drummer.

En die drummer was stoer! Derico Watson, een neger met armen als staalkabels waar ie snaarstrak mee tekeer ging. Aan het eind van de toegiften gooide Derico Watson zijn zojuist kapotgeslagen stokjes in het publiek en eentje ervan werd niet gevangen, viel op de grond en rolde pardoes naar de Master! Die moest nog een mevrouwtje booskijkend wegblazen, maar toen was het pleit beslecht. De Stok Van Derico was van mij!

Hieronder een filmpje van de heren. Als je wilt weten hoe de drumstokjes zo kepot raken, moet je even doorspoelen naar 1 minuut 16.

donderdag, oktober 02, 2008

maandag, september 29, 2008

Recensie: Podcast Veertien-Achttien


De Master valt de laatste tijd elke avunt in slaap met de dopjes van zijn Ipod nog in zijn poezelige oortjes. Uitgeput van het luisteren naar de ‘zachte g’ van Tom Tacken die hem vertelt over de Eerste Wereldoorlog. Tom werkt bij het Brabants Dagblad als chef van de streekredactie en is een podcaster. Nu zijn die er wel meer, maar Tom vertelt over geschiedenis en dan raak je de Master dus op één van zijn zachte plekjes.

Een week geleden kwam de Master via Podplaza in aanraking met zijn eerste podcasts (korte luisterafleveringen waarop je je kunt abonneren) over historische onderwerpen. Sinds juni is Tom bezig met een monsterklus; in 228 afleveringen (228 = het aantal weken dat WO I duurde) wekelijks vertellen over bekende en onbekende personen die een grote of kleine, leidende of lijdende rol hebben gespeeld in de Moeder Aller Oorlogen. Ondanks dat ie nog maar net op weg is, vindt de Master het nu al jammer dat WO I zo kort geduurd heeft.

Wie meer wil weten over de Eerste Wereldoorlog (het was geen wereldoorlog voor mietjes) of over vroeger in het algemeen, die MOET eens luisteren naar de podcasts van Tom Tacken. Tom vertelt met veel vaart en humor en weet de personen die hij beschrijft heel beeldend tot leven te brengen, waardoor je het, ook als leek, goed begrijpt. De Master vindt het in elk geval prachtig.

Wil je meeluisteren, maar niet tussen Smitty en de Master in bed hoeven liggen? Check dan: VEERTIEN-ACHTTIEN.

zondag, september 28, 2008

Eén Doldwaze Dag in Bedum

Afgelopen donderdag is de Master naar Picnic’08 geweest, het jaarlijkse geestverruimende congres over design, communities, techniek en interactie. Was Picnic vorig jaar nog een tweepersoonsreisje, dit jaar ging de voltallige kern van Young Einstein naar het Westergasterrein. Ons budget liet helaas maar één dag Picnic toe. Per dag betaal namelijk je het lieve sommetje van 637 euri en dan krijg je niks extra’s. Afgezien van een lekker mandje voedsel. En gratis koffie, dat dan weer wel. Inspiratie kost geld tegenwoordig.

Na een martelgang bij de registratiebalie, waar in tegenstelling tot wat je zou verwachten, geen techniek geschuwd werd die het wachten kan verlengen, kwamen we binnen bij een interview met Mike Fries, de directeur van Global, een wereldwijde Pay-TV-aanbieder. Daarna zagen we de lezingen waar we voor waren gekomen; ten eerste vertelde Michael Tchao, general manager van Nike Techlab over de noodzaak van digitale marketing van Nike, een fantastische presentatie.


Lekker vroeg op weg, Rafi Haladjian, komisch duo Elsa en Jeroen, Maarten netwerkt.

Na Michael kwam een wat verstrooid uitziende vijftiger het podium op, op het eerste gezicht iemand die een kabeltje kwam pluggen. Het bleek Rafi Haladjian, chairman van Violet. Violet heeft o.a. de Nabaztag bedacht en verkocht. Geloof de Master maar; daar is goed aan verdiend. Wat volgde was een grappige, boeiende en vooral inspirerende presentatie over de ‘Connectivity of Rabbits and all other things’. Zelden zo’n leuke presentatie gezien.

Daarna werd het eigenlijk alleen maar minder, met als tragisch dieptepunt de lezing van Bas Kennis (keyboardspeler bij BlØf) over de inzet van multimedia bij de verkoop van albums. Goed dat ze het doen, maar slecht gepresenteerd, geen snipper vernieuwing en dus al helemaal niet inspirerend. Jammer de pammer. Om negen uur was de Master weer thuis.

Wie over inspiratie nooit te klagen heeft, is Lineke, de lievelings-schoonmoeder van de Master. Was ze een paar jaar terug nog ‘Juf Lineke’ op De school met Den Bijbel, tegenwoordig is ze kunstenares. Gisteren was ze met haar werk te vinden op een kunstmarkt. Dat met kunst niks te verdienen is, is een fabeltje. Het leken de Doldwaze Dagen in de Bijenkorf wel! Ze beeindigde de dag honderdvijftig euri zwaarder en kilo’s kleurige kunst lichter.


De kraam vlak voor de toeloop van de horden..

Vandaag hadden de Master en Smitty het ambitieuze plan opgevat om op de 9:30 uur boot naar Schiermonnikoog te staan voor een dagje uitwaaien. Nauwlettend werd de avunt ervoor het weer in de gaten gehouden en topberaad zaterdagnacht leidde tot de beslissing om te kiezen voor plan B: uitslapen, rustig ontbijten en daarna een wandeling in Drenthe, in Natuurpark Dwingelderveld. Eigenlijk net zo lekker! Over lekker gesproken...