Kriebels

Zo’n eerste lauwwarme dag van het jaar maakt altijd een hoop kriebels en goed humeur los bij de Master. Vandaag was het misschien wel daarom een absolute topdag in de Mediacentrale.

Na het werken is de Master zo snel zijn beentjes konden draaien, naar huis gefietst. Vlak daarvoor had ie met Marije afgesproken om te gaan fietsen. Het was weer een klein rondje (22,8 km) in een sukkeltempo (gem. 22,3 km/uur), maar wel bomvol fraaie plaatjes…


Smitty 'en route'

Druk Druk Druk

Topoverleg

Minder Sponsors, Meer Pasvorm

De Master zag het al helemaal zitten. Vandaag zou de eerste lange fietstocht van 2008 plaatsvinden. Vroeg op en dan via Glimmen, door Zuidlaren, om het Zuidlaardermeer heen knallen, allemaal onder een waterig maarts zonnetje. Onderweg een tosti’tje met uitzicht bij de Leine en dan weer in volle vaart terug naar Groningen fietsen. Daarna douchen en met een rozige kop aan Marije vertellen hoe hard het wel niet was gegaan. De Master had van de goeie zin zelfs wat onrustig geslapen.

Inmiddels is het half twee ‘s middags en is net de derde regenbui overgetrokken. Het is buiten iets meer dan 9 graden, zeer bewolkt en winderig. Binnen zingt Bruce dat Rosalita naar buiten moet komen en ziet de Master z’n plannetje in duigen vallen. Dan toch maar naar de sportschool zodaa’lijk. Inderdaad; de Master is gemaakt van het fijnste suiker.



Gisteren was stukk’n beterder. Toen kwamen voor het eerst sinds vorig jaar de racefietsen weer es buiten. Wit van het stof en nog wat strammerig gleden ze de eerste 25 kilometers door het Groningse Land. De ronde was klein maar fijn. Via de Hoornsedijk naar Glimmen en daarna naar Haren. Daar Gijs en Mijke even laten schrikken, snel wat eten uit de pan jatten en weer terug naar Groningen. Onderweg scheen de zon veelvuldig en was er nauwelijks wind. Lovely!

De Master had ‘s middags een nieuw wielerpakje gekocht. In de vorige zaten wat kleine scheurtjes en slijtplekken en wat je NIET wilt is tijdens een volle sprint uit je toch al niet zo elegante pak scheuren. De schande zou te groot zijn.

Vanaf vandaag rijdt de Master in elegant zwart over de paden. Geen sponsors meer, maar het zit duizend keer beter. Bij kou trekt ie er een kek rood jekkertje over aan. En mocht zelfs dat niet voldoende zijn, dan zal ie niet schromen om zijn zwart leren jekkie er ook nog overheen aan te trekken.


De nieuwe outfit, met rood jekkertje vanwege de kou. Minder sponsors, meer pasvorm.

Trouwens! Dear Uncle Dick! Bedankt voor je bericht uit Bhutan. Hoe is 't met je rug? Hou em recht he!

De Wei Weer In!

Vandaag mocht de Master weer de wei in. Zo snel zijn als korte maar gespierde beentjes hem voortbewegen konden, fietste hij vanmorgen naar de Mediacentrale voor het weerzien met Ruurd, Eddie en Elsa.

Baas Maarten belde al toen hij op de fiets zat, en vertelde dat hij later op de dag langs zou komen. Maar daar kon de Master uiteraard niet op wachten. Opzichtig paraderend in zijn nieuwe leren jekkertje voerde hij weer het hoogste woord. Gelukkig mocht dat voor deze keer.

Nanda ziet de Master pas morgen. Geen probleem, dan trekt ie z'n zwartleren jekkertje gewoon weer aan en vertelt ie alles nog een keer! Yeah!

Nagekomen bericht van Japser:
Kaf, koren... hmmm. Koren wordt gemaald en word uiteindelijk brood of iets dergelijks. Nuttig dus, zoals je echte vrienden. Kaf, daar maalt niemand om, dat waait weg bij al een klein zuchtje en hoor je niets meer van.

Uw oude 'chinese' vrind Yap Pi

Nieuwe Jas, Nieuwe Header

De Master voelt zich brand new met z'n leren jekkertje. Tijd dus voor een nieuwe header voor z'n weblog. Na uren werk in Excel is de Master dik tevree. Jij?

Kaf Of Koren?

Bij deze post gaat het om conditie, echte interesse, discipline en wilskracht. Bij deze post wordt het kaf van het koren gescheiden binnen de groep fans van de Master... Wie houdt het vol? Wie zit alle VIER de diashows uit? Ik hoor het graag! (Wat is trouwens beter? Kaf of koren? Vingers? Japser?)

Deel 1:

Deel 2
Deel 3
Deel 4
.

Terugge.

New York, New York (5)

Waar waren we gebliggie-bleven.. Ohja, de Master had iets verteld over Ellis Island. Op dinsdag zijn we naar ons hotel gegaan, het Milford Plaza aan 8th avenue en 45th street. Na het inchecken stond het Empire State Building op de planning. Op de 86e verdieping hebben we ruim een uur gewacht tot de zon onderging. Voordat we ons op de terugweg vergrepen aan heerlijke kebab en wat kouwe pilsjes, hebben we onder andere dit kiekje geschoten...



Op woensdag hebben we de tip van een dolenthousiaste cabdriver opgevolgd. Hij zei dat we lamsvlees moesten bestellen bij een straattentje op de hoek van 6th avenue en 45th street. Hij vertelde dat de eigenaar van dat tentje stiekem een hele rijke stinkerd was geworden doordat hij het lekkerste lamsvlees verkocht en dat honderden Newyorkers dat dagelijks aten. Dat hoef je dus maar een keer aan de Master te vertellen.

Er was geen woord van gelogen. Ruftend naar knoflooksaus zaten de Master en New York Smitty ’s avonds in het pluche van The Majestic. Daar waren we namelijk omdat we naar The Phantom Of The Opera gingen kijken. De Master is geen fan van musicals, maar heeft een geweldige show gezien. Mooi verhaal waarin uiteindelijk blijkt dat The Phantom ook maar een hele gevoelige jongen is met een slechte huid en een stem als een klokje.



Eerder die dag had de Master trouwens zijn slag geslagen op het shoppingfront. Hij was al langer op zoek naar een mooi leren jekkertje. Die zag ie plotseling hangen in Soho! Even later nog een kek zwart broekje en een nieuwe blouse. De Master kon zijn geluk niet op! Voor Marije verliep het shoppen dramatisch. Afgezien van twee riempjes heeft ze niks gekocht. De Master was echter on a roll! De volgende dag trof hij nog een setje uebervette skoentjes aan in de flagstore van Diesel. Marije kon alleen maar toekijken.



Vandaag was La Smith dan ook wat teneergeslagen, maar ze heeft zicht herpakt. Niet met shoppen, maar puur op karakter. Het bezoek aan The Metropolitan Museum Of Art hielp daarbij, dat zeker. Na drie uur dolen door hele oude en hele dure kunst, was het tijd om te gaan. In het zonnetje, dat ons de hele week heeft toegeschenen, zijn we naar Grand Central Station gegaan, waar onze laatste attractie op ons wachtte; oesters in de Oyster Bar! De Master vond ze best wel lekker, Smitty was vooral fan van de chowder, een dikke soep met mosselen en vis.



Morgen gaan we alweer terug! Zondagochtend (Nederlandse tijd) landen we op Schiphol.

Still alive!

Hoi! We leven nog. Maar er is geen tijd om te bloggen. We moeten door. Bus 15 pakken naar 9th Street, vandaaruit bus 8 naar Christopher Street. En dan hopen en bidden dat Marije ook nog slaagt. De Master heeft alles gekocht wat z'n veel te grote hart begeert. Vanavunt komen de plaatjes!

Ohja, we gaan ook nog naar het Met(ropolitan Museum) straks. En dan in de zon zitten, met een dubbele doppio (je leest het goed) espresso in de zon, in Bryants Park of Central Park. We zien wel.

Tot laters!

New York, New York (4)

Tussen eind 19e eeuw en begin 20e eeuw kwamen er rond de 12 miljoen immigranten Amerika binnen via Ellis Island, vlak voor de kust van Manhattan. Voordat ze daar aankwamen, zagen ze van ver al het Statue of Liberty staan. Immigranten die dat moment nog kunnen navertellen, kunnen dat niet zonder een mooie snik in hun stem.

Eenmaal langs het Vrijheidsbeeld kwamen ze aan op Ellis Island en daar werd het spannend. De artsen moesten in pak em beet 6 seconden beoordelen of iemand geen gevaar was voor de samenleving, er werd gekeken of je geen contract labourer was (Google!) en of je geen crimineel was of gek. Het was erop of eronder. Binnengelaten worden, of terug naar je land. Hele families werden gescheiden en er werd op grote schaal gefraudeerd. En de procedure duurde ook nog es maanden. Maanden waarin ze op een steenworp afstand Manhatten zagen liggen.

Vandaag hebben de Master en zijn vriendin immigrantje gespeeld. Met de boot kwamen we eerst langs het Vrijheidsbeeld, en we begrepen wat de uitwerking van dat beeld moet zijn geweest op de vaak uitgehongerde en hygienisch verwaasloosde immigranten.

De Master en Marije, howeva, kwamen met ieder een hotdogje achter de kiezen en een flesje fris water aan bij het Vrijheidsbeeld. Pak em beet honderd foto’s later, kwamen we aan op Ellis Island. Onderweg had de Master zowaar nog een hotdogje gevangen. Maar ook voor wie weldoorvoed en ontspannen op Ellis Island aankomt, en de Registry Room inkomt, is de spanning die in deze zaal heeft geheerst, nog steeds voelbaar. De prachtige tentoonstelling die ze er hebben ingericht en die sinds 1990 open is, is heel indrukwekkend. De Master en NY Smitty waren er stil van.



Uit respect voor de immigranten hebben we vandaag nog niet geshopt. Ok, ook een beetje omdat het al laat was. We hebben Soho vandaag slechts verkend en maar een paar winkels van binnen gezien. Waaronder (Ja Anne!) Moss, een hele coole artstore in Green Street in Soho. (Bedankt voor de tip!)



Morgen verkassen we naar Milford Plaza. Lekker drie nachtjes slapen in een hotel achter Broadway, velly lomantic! Eind van de dag willen we bovenop het Empire State Building staan en ’s avonds gaan we naar The Phantom of the Opera! Wij hopen van harte dat jullie allemaal kunnen douchen morgen! Laters!

New York, New York (3)

De eerste hele dag New York was fantastisch! De Master zit met rode wangetjes en een rozig gevoel van het buiten zijn achter de pc momenteel. Vanmorgen werd ie om kwart voor 7 wakker, deels van de spanning en deels door de lange vlucht de dag ervoor. Na een prima ontbijt stonden Marije, tante Karin en The Master Of The Internet om 11 uur bij het fietsenhok om te beginnen aan een fietstocht langs East River en Hudson River.


Manhattan met Karin, Marije en Waterside Plaza op de achtergrond

Op de fiets zie je New York op een hele mooie manier en van dichtbij. Ons eerste richtpunt was de Brooklyn Bridge. Maar voordat we daar waren kwamen we langs mooie community-gardens, zagen we DUMBO aan de overkant (Google maar es!), passeerden we Manhattan Bridge en moesten we ons door het drukke verkeer wurmen met onze fietsen. Je voelt je op de een of andere manier echt thuis in een stad als je er rondfietst. Met lievelingstante Karin als gids zie je alles wat New York te bieden heeft. Zo zijn we naar Ground Zero gefietst om de bouwput te bekijken, naar het Irish Hunger Memorial geweest, hebben we Jersey zien liggen terwijl we iets aten en dronken langs de Hudson River en hebben we dwars door Wall Street, Chelsea, the Meatpacking District, Tribeca en Greenwich Village gefietst. Hoe cool wil je je fietstocht hebben?



Plaatjes van de Moeder Aller Fietstochten

Toen we rond half drie terugkwamen hebben we even een bak koffie gedronken en stond Central Park op het program. De Master en New York Smitty hebben een stukje gelopen, toen buslijn 15 gepakt en zijn bij 59th Street uitgestapt. Vandaar was het een paar minuutje lopen naar 5th Avenue en vandaar zijn we skuuns het park ingeknald. De Master dacht even dat ie er al eerder was, maar het bleek dat PARK in dit geval een parkeergarage was...

Maar eindelijk stonden we er dan, Central Park, New York City. Het klinkt bijna net zo tof als het is om er rond te lopen. Helemaal als de zon hard schijnt en de eekhoorntjes om je heen in de bomen klimmen. Het was nog even spannend of we op tijd een toilet zouden vinden, maar zelfs dat ging goed. Met een lege blaas keerde de Master terug naar Waterside Plaza.


Een diepteinterview door New York Smitty

Daar wachtte een heer-lijke maaltijd van ome Dick. Rendang Smoor met boontjes en rijs. Die hebben we met z’m vijven opgegeten. Thomas moet helaas keihard leren vanwege allerlei toetsen en werkstukken. Gelukkig zien we hem wel af en toe.

Morgen word er in elk geval geshopt. Soho, here we come!

New York, New York (2)

Van onze correspondent in New York - We zijn er! The Ego has landed. Onze reis ging van een leien dakje. Afgezien van de landing die, laten we zeggen, wat plots kwam, door de superdikke mist boven vliegveld JFK. Zelfs de dounachecks en securitybesoignes vielen mee. De Master mocht zijn broek gewoon aanhouden en Marije haar schoenen, godzijdank!

We kwamen rond half drie al aan bij Waterside Plaza, waar het su-per-mooie appartement van Dick en Karin zich bevindt. Het uitzicht is daar fenomenaal. Na even uit te hebben geblazen nam Dick ons mee voor een snelle rondleiding.

Hieronder wat impressies van onze vlucht en de eerste beelden vanuit New York.


Vanuit het vliegtuig - Uitzicht bij Dick en Karin


Dick en Marije vanaf het terras - Times Square


Dick in the Big Apple - Bryant Park

Vandaag was het rukweer. Morgen wordt het stukken beter. Volop zon en een graadje of 8.

Hij Staat Al Klaar

New York, New York (1b)

Nog even wat gepield in Google Earth en (uiteraard) Excel. Zie hieronder waar de Master en zijn meisje verblijven. Eerst in het rechtse rondje, daarna in het linker rondje. We gaan nu nog even slapen en dan lekker op tijd weer op...



En vanuit een wat lager hangende luchtballon:

New York, New York (1)

Over exactemundo 24 uur komen de Master en zijn kipje aan bij Waterside Plaza, Lower East Side, New York City, New York, USA! Daar worden ze opgewacht door ome Dick, tante Karin en neef Thomas. Het klinkt nu nog erg onwerkelijk, maar het zal allemaal wel loslopen.

De Master is best gespannen voor deze tweede grote reis uit z’n nog zo prille leven. De vorige ging naar Brazilie en was heel relaxed. Deze gaat dus naar de Big Apple en zal ongetwijfeld minder strand, caiperinha's en stringetjes bevatten, maar vast veel andere coole dingen! Hieronder een foto van New York, met onze verblijfplaats voor de eerste drie nachten en de laatste. Tussendoor verblijven we in het centrum, maar daarover meer vanuit New York!

Tot die tijd; blijvuh F-vijfuh!

Weescht Gewaarschuwd!

! WAARSCHUWING ! Er zijn mensen actief die de lezers van de Master veel ellende willen bezorgen. Deze mensen, waarschijnlijk gefrustreerde bloggers ZONDER vrienden, plaatsen reacties met linkjes, in de hoop dat jij erop klikt. DOE DAT NIET! Sandrine, een goede vriendin van de Master, is al uren bezig geweest om een nasty virus te verwijderen.

Klik dus nooit op links in de reacties! Op de links die de Master zelf plaatst, mag je rustig klikken. Probeer deze maar es...

The Brother Of The Master Kan Het Nog!

Vandaag is de Master even gaan kijken bij zijn broertje, die was aan het skaten in het Colosseum in Groningen. Niet dat ie dat nog vaak doet, maar vroeger wel! De Master weet nog goed dat ie vroeger na werktijd op z’n Mobilette Kaptein, naar het industrieterrein reed. Lang haar, pothelmpje op, pakkies shag mee en dan een beetje kijken naar z’n broertje en kornuiten. En natuurlijk onbenullig veel roken. Poepmooie tijden waren dat.

De Mobilette is inmiddels ingeruild voor een Peugeot 306, de pakkies shag voor Fisherman Friends en het lange haar voor een langzaam maar zeker doorkomende vleespet. Maar kijken naar zijn broer blijft de Master altijd doen. Kiek em goan! Mooi ‘doan Steffe!