Ok, het werd dus overmorgen… Woensdagavunt kon de Master mee met Rie naar een concert van jazzartiesten Marcus Miller, Stanley Clarke en Victor Wooten. Van geen van drie had de Master ooit gehoord, maar hij laat zich graag verrassen. En al spreekt jazz de Master totaal niet aan, voor virtuozen maakt ie altijd tijd.
Locatie was de grote zaal van de Oosterpoort. En die was packed! Eenmaal binnen konden Rie en de Master door hun ranke figuur gelukkig redelijk vooraan komen. Op het podium stonden drie mannen die wisten hoe ze bas moesten spelen. Links stond Stanley Clarke, die met alle grote mannen in de jazz heeft gespeeld en een levende legende bleek (bij levende legendes voelt de Master zich altijd thuis), in het midden stond Marcus Miller, die nog met Miles heeft gespeeld en rechts stond Victor Wooten, een legende in wording. Achter hun zaten de pianist en de drummer.
En die drummer was stoer! Derico Watson, een neger met armen als staalkabels waar ie snaarstrak mee tekeer ging. Aan het eind van de toegiften gooide Derico Watson zijn zojuist kapotgeslagen stokjes in het publiek en eentje ervan werd niet gevangen, viel op de grond en rolde pardoes naar de Master! Die moest nog een mevrouwtje booskijkend wegblazen, maar toen was het pleit beslecht. De Stok Van Derico was van mij!
Hieronder een filmpje van de heren. Als je wilt weten hoe de drumstokjes zo kepot raken, moet je even doorspoelen naar 1 minuut 16.
3 opmerkingen:
Gefelicteerd met je stokkie.
Groetjes,
Jepa.
Hey Jumpo,
Heb je het een beetje uit kunnen houden met dat rotweer? Vast wel.
Wij hebben een lekkere relaxdag gehouden en flink gestofzuigd overal + in onze prachtige veranda gezeten.
Succes weer deze week. Is je nieuwe project goed van start geggan?
Groetjes,
Jepa.
en...al een drumstel gekocht?
Een reactie posten