Een week geleden, om deze tijd, hing de vlag er bij de Master heel anders bij nu. Toen zat ie naast het hoofd van Smitty in de OK van het UMCG, kepot van de vermoeidheid, toch wakker door de adrenaline en vol vertrouwen in de kundige handen van de artsen aan de andere kant van het blauwe doek. Om vijf voor half negen, keek ie in de open (!) ogen van Noor en wist ie dat zijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Even een korte recap van de afgelopen week:
Op zondag werd Noor geboren. Omdat Marije koorts kreeg tijdens de bevalling vreesde men voor een infectie. Op woensdag wist men zeker dat Noor geen infectie had of heeft gehad en werd ze 'gezond' verklaard. Die dag mocht ze naar het bed van haar moeder (voor wie de Master een niet in woorden uit te drukken respect heeft) en daar verder opknappen. Marije heeft een flinke buikoperatie achter de rug en kon gelukkig vanaf donderdag thuis verder herstellen. Daar stonden de Master en de kraamhulp klaar om haar daarin te ondersteunen.
En nu hebben we al drie nachten achter de rug met z'n drietjes. De eerste verliep vrijwel zonder slaap, de tweede ging al veel beter (vooral omdat Tante Suus er was) en de derde (afgelopen nacht) ging heel goed, met zelfs een ruk van 5 uur slaap. Wat vannacht brengt zien we wel.
Hieronder wat fotootjes van Noor en haar nieuwbakken ouders, ooms, tantes, oma's andere nieuwe vriendjes... Beweeg je muis over de foto's voor de teksten.
