FYI

De Master is een echt leeskindje. Dat was ie vroeger al. Tot zijn veertiende zat ie liever met een dik boek tegen de verwarming, dan achter de meisjes aan. Het werd zelfs zo erg dat de Mother Of The Master hem zachtjes richting de disco moest duwen. Puur om haar een plezier te doen heeft de Master toen de tien jaren die daarop volgden, doorgebracht met sex, drugs en rapmuziek.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en tegenwoordig zit de Master weer hele dagen met zijn rug tegen de verwarming, met een goed en liefst heel dik boek. Zo’n boek ziet gedurende de tijd dat het gelezen wordt, het hele huis. De Master leest behalve op de grond zittend met een gloeiende rug, namelijk graag op de wc (er zijn getuigen die beweren dat hij soms ruim een half uur weg blijft), in bed (liggend op zijn buik, kin in het kussen, boek schuin tegen de muur) en in de tuinstoel buiten.

Soms zit het mee en kan ie hele dagen lezen. Soms komen er vrienden, werk, klusjes, logeerpartijen, feesten en andere ongein tussendoor en schiet het maar een paar pagina’s per dag op. Maar er wordt al-tijd een boek gelezen, desnoods langzaam.

Wat er gelezen wordt? In de boekenkast van de Master staat van alles. Grofweg heeft ie twee smaken; (nederlandse) literatuur en geschiedenis. De afgelopen maanden heeft de Master de volgende titels naast zijn bedje en op de wc gehad. ‘Stalin en het hof van de rode tsaar’, ‘De waanzinnige veertiende eeuw’, ‘De oesters van New York’, ‘Het beleg van Mekka’, ‘Het zijn net mensen’, ‘Tirza’ en ‘Perzisch vuur’.

Momenteel maakt de Master even een zijsprongetje naar de wetenschap met “De vis in ons” van Neil Shudin, een leuk geschreven boek over de evolutiegeschiedenis van de mens. De Master moet wel eerlijk zeggen dat ie een beetje twijfelt of ie em uit gaat lezen. Na een heel begrijpelijk begin, vliegen de genen, mutaties, latijnse namen en DNA de Master inmiddels om de oren. Gelukkig staan er af en toe wat plaatjes in, anders had ie het al lang opgegeven.

Bovendien kijkt het volgende boek de Master al weer uitdagend aan. ‘De Overgave’ van Arthur Japin. Schijnt heel mooi te zijn…