Ik ben op de heenweg meegereden met Marjan, Heleen en Raymond. Marjan vertelde onderweg, op zeer illustratieve wijze, hoe creatief ze vroeger was met damesverband en andere meuk, dus de tijd vloog. Om half 1 kwamen we aan op locatie. Gooitske, samen met Ronald mijn enige oude NBD-collega’s, kwam als laatste binnen.
Nadat de eerste biertjes en andere drankjes verorberd waren, kregen we instructies van Harm, een oud-friese kabelknoper uit de omgeving. Nadat hij ons drie knopen uitgelegd had konden we beginnen aan onze team-build-activiteit, vlotten bouwen! Elk van de vooraf bepaalde drie teams kreeg een stapel touw, planken, vaten, een zeil en godeszijdank een bouwtekening. Zonder die waren we nu nog aan het bouwen geweest.
Vervoer met pont naar Starteiland, Harm legt knopen, vlottenbouw (let op de diagonale Ploegknoop rechtsonder)
Bouwen alleen was echter niet genoeg. De zeewaardigheid moest ook getest worden. Nadat we al eerste te water gingen, ging alles mis. Als extra handicap had ons team Ronald gekregen. Normaal een sterke jongen, maar vandaag de dag herstellende van een val met zijn racefiets en dus alleen maar ballast. Net als het zeil dat hij gemaakt had overigens…
Maar wie niet sterk is moet slim zijn. Nadat we op forse achterstand werden gepeddeld door de andere twee teams, hebben we de lokale jeugd gevraagd ons te duwen. Dat werkte uitstekend, maar heeft wel onze dikwalificatie tot gevolg gehad. Toch blonk ons team, onder leiding van Kapitein Aletta uit. In andere dingen, zoals vochtvoorziening (dankzij Ronald, ere wie ere toekomt), en teamgeest.
Daarna volgde een wild half uur, waarin de mannetjesapen de vrouwtjesapen in het water gooiden. Toen volgden veel bier, een purrrima bbq, een veel te grote ijscoupe (na lang gezeur van Robert) en meer bier en Sonnema.
Natte Jolanda, gekantelde natte Marco , natte Robert en natte Elsa, natte Heleen.
Rond half tien taaiden we af, ik had een plekje gererveerd in de 206 van Elsa. Robert (die van de ijscoupe) had nog even een angstig momentje doordat zijn Suzuki Wagon (een auto die erom vraagt op de kop gezet te worden) niet wilde starten. Toen ook dat probleem verholpen was (Welk team hielp meteen duwen? Nou? Precies!) was de dag officieel ten einde. Om half elf waren we terug in Groningen, moe, aangeschoten, maar zeer voldaan. De Master heeft het met zijn nieuwe collega’s behoorlijk getroffen!
Offers: zwaar geneusde voet (Gooitske) en ernstig beschadigde vingers (The Master). Opgedane kennis: o.a. platte knoop, paalknoop, kikkertje-boompje-vijver-knoop. "Tot volgende week!" in het Fries klinkt als "Oant takommende wieke!"
Een deel van de afdeling Marketing van NDC Mediagroep.
6 opmerkingen:
Geweldig leuk verhaal Master!
Gefeliciteerd met je nieuwe afdeling en je nieuwe collega's.
Mooie foto van de kleine Master.
Tot morgen.
Jepa.
Hey!!! Dank je Olle G. Zie je morgen!
Oeh, je hebt je blog gepimpt. Ziet er goed uit Jeroen. Leuk verhaal :P
WEst!
Ja?
Jandaan doet het weer.
Een reactie posten