
Maar toen de Master op kamers ging in het Hoge maar Van God Losse Noorden, ging het helemaal mis. Hij bleef braaf twee keer per dag poetsen, vergis je niet, maar hij ging niet meer elk halfjaar naar de tandarts. Dit tot groot verdriet van de Mother of the Master. Maar.. als ie dan toch weer es ging, was het als vanouds... een sprookje!
Ruim een maand terug was het bijna vier jaar geleden dat de Master een tandartspraktijk van binnen had gezien, maar hij MOEST van z’n vriendin naar binnen. Niet dat ie uit z’n giechel stonk, maar het jarenlange roken begon lelijke bruine sporen achter te laten op zijn ooit zo smetteloos witte tandjes. Wachtend op het bekende “het is een sprookje!” lag de Master relaxed achterover toen de tandarts haar kapje afdeed, hem aankeek en zei “Jeroen, ik heb slecht nieuws. Je hebt je gebit verwaasloosd en je hebt Paradontitis.”

De Master schrok (huh, en het sprookje dan?), was boos (had dan ook naar je moeder geluisterd!) en vertwijfeld (waarom ik?) maar hij trok snel bij toen de tandarts vertelde dat het tij nog gekeerd kon worden! Driewerf hoera!
Om 12:00 uur vandaag stond een afspraak met de tandarts gepland voor de eerste van 5 sessies van operatie “Grand Canyon”. Na deze vijf behandelingen, om precies te zijn op donderdag 19 juli rond 10:00 uur, zal de Master weer een smetteloos wit, schoon en gezond gebit hebben. Maar zover is het nog LANG niet. Vandaag vonden alleen de metingen plaats waarmee het team tandartsen de komende maanden aan de slag gaat.
De voormalig Poetskamioen ligt er verslagen bij.
Maar, jongens en meisjes, ook al is de Master niet trots op bovenstaande, schaamt ie zich er om eerlijk te zijn de ballen uit z’n spreekwoordelijke broek voor, vandaag was een mooie dag. Al bij het openen van de mond vroeg de tandarts wat ie in ‘s hemelsnaam had gedaan met zijn gebit en tandvlees. Het zag er zo goed uit! Jahaaaa!! Hij is terug! DE POETSKAMPIOEN IS TERUG!