Daar zat een allervriendelijkste consultatiemevrouw ons al op te wachten en moesten we Noor tot de luier (heel slim in Noors geval) uitkleden. Uiteraard had de familie Westhof een paar doeken mee, zodat Noor niet met haar kleine billen op een koud plastiken aankleedkussen hoefde te liggen.
Enkele minutren later volgde het resultaat van 7 dagen noeste arbeid (aanleggen, poepscheppen, drie-kleine-kleutertjes-zingen, slapen, aanleggen, badderen, aanleggen, poepscheppen engazomaardoor...): 260 gram erbij. Inderdation, precies zoveel als een geel zakje M&M's. Zo'n zakje eet de Master zelf in een avuntje op trouwens...
Zo keek ze na de weging:
3 opmerkingen:
Rustig aan Noor, er komt een moment dat de kilo's eraan komen en dan is daar niemand blij mee te krijgen. Laat die twee mensen die per sé rond je willen hangen voorlopig even het vuur uit de sloffen lopen. Ze zijn simpel blij te krijgen door een klein geluidje en een glimlach van een miliseconde. Ik zou het daarvan ook in mijn broek doen van het lachen, helemaal als je die stumpers weer ziet schoon maken. Veel plezier gewenst, maar ga niet te ver. Ik houd je in de gaten!
Lieverds, omasyl smelt alweer bij deze foto! Ze ziet er goed uit, die kleine.Mijn zonnetje!
Liefs, jema.
geweldig verhaal met prachtige foto.
ik kijk ernaar uit noor te zien maar dat duurt nog een paar zakken M&M
jeuncle
Een reactie posten